de laatste les...

De laatste naailes wilde ik nuttig besteden. Rokjes en boodschappentassen maak ik hier bij de vleet en ondertussen zonder moeite.
Ik zocht dus een 'moeilijker' projectje om mijn laatste naailes nuttig te gebruiken.

Ik koos voor een kuitbroek voor zoon Sep. Ik maakte ooit al eens een broekje voor Nien, maar dat was met heel veel sukkelen, proberen en dan nog was het niet helemaal zoals het hoort denk ik. Ze draagt het wel, en ik vind het leuk, maar ik wilde het dus ook wel eens volgens 't boekske doen.

Omdat het echt wel de allerlaatste les was had ik mijn patroon thuis al getekend en de stof ook al geknipt.
Patroon uit Knippie nr 3 van dit jaar (bermuda nr 16) en de stof is een heerlijk soepele jeans van Eclips in de Statiestraat in Berchem.

Het is een patroontje met onderaan de pijp een stukje tricot. Ik koos voor een stevige tricot boordstof in groen, uiteraard, want groen heeft altijd mijn voorkeur.
ik gebruikte het tricot opnieuw als zakbies.

Sep mocht kiezen uit mijn mandje met lintjes. Hij koos geen vliegtuigen, auto's, zelfs geen robotjes, hij ging voor treintjes. Want zijn symbool in de klas is de trein en nu het bijna vakantie is, kan hij voor altijd aan zijn klas denken als hij zijn 'trein-broek' aan heeft. (Ontzettend lieve gast hè!)

Onder de deskundige begeleiding Juf Christel en aan een tempo dat zelfs voor mij hoog lag heb ik de broek afgewerkt.

Sep blij, Bibi trots en ik ... moe maar heel voldaan. Dit is gaan in elkaar geflanst stuk, maar een 'echt' volwaardig kledingstuk.

Oordeel zelf en laat niet na uw gedacht te zeggen.

Het maken van de foto's ging niet zo easy. Sep heeft wat last van profileringsdrang, kijk maar.

"ok, nu de achterkant"

"allé, doe eens gewoon de achterkant!"












En toen heb ik snel ook een detailfoto van de zak gemaakt.











"Mama, zet mijn gekke bek ook op de computer hè!" "En mijn spieren ook hè!"

Om Sep een plezier te doen.... Wat een spieren hè?!